dec 152012
 

MijnStadMijnDorp is ter ziele gegaan. Wat begon als een verlicht idee, ging als een nachtkaars uit. Drie jaar lang heeft het geld rijkelijk gevloeid. Het Historisch Centrum Overijssel (HCO) was ambitieus, samen met een commerciële uitgever, betaalde hoofdredacteur en vormgever. Een Overijssels historisch tijdschrift, dát was het! Maar, de praktijk is weerbarstiger. De voorganger van MijnStadMijnDorp, Historisch Overijssel, bestond ongeveer net zo lang, maar had nog jaren mee gekund.

Continue reading »

dec 112011
 

Een roggeleren boekbandje met zilverbeslag, met daarop het stadswapen van Leeuwarden, bevat een eigenaardige inhoud. Het meet slechts 8 * 11,5 centimeter. Aan de zijkant, door de oogjes van het zilverbeslag, zit een ivoren pinnetje. In het bandje bevinden zich twee publicaties. Aan het begin een Deventer almanakje uit 1801, gedrukt door “J.H. de Lange, Stadsdrukker en Boekverkoper.” Het tweede deel bevat een eigenaardig soort papier, waarop met het ivoren pennetje aantekeningen werden geschreven. Daarvan is dan ook gebruik gemaakt. Het bevat verschillende kladaantekeningen van kinderen, waarschijnlijk uit het eind van de negentiende eeuw.

Het derde deel van het boekje bevat een “Reys-wyzer”. Met daarin “Wanneer de Veerschepen en Trekschuyten moeten afvaren. Ook het luyden der Poortklokken van Amsterdam, Haarlem, Enkhuysen, Gouda en Leyden.” Het is “Gedrukt voor de Reysende”, maar een plaats van uitgifte, drukker en jaartal bevat het titeltje niet. De Reys-wyzer bevat ook een deeltje “De Opregte Italiaanse Waarzegger, Op ’t Jaar ons Heeren Jesu Christi 1778” en een “Korte Kronyk. Beginnende van den Jare 1711” tot 1777.

Daarmee werd het Roggeleren bandje iets wat de iPad tegenwoordig is: een onmisbaar naslagwerkje voor praktische zaken zoals vastendagen en dienstregelingen van beurtschippers (trekschuiten) en postkoetsen. Een soort NS HiSpeed, met in die tijd waarschijnlijk net zoveel vertraging als vandaag de dag. Daarnaast had je altijd de mogelijkheid om in de Korte Kronyk, zeg maar een vroege soort Wikipedia, snel wat op te zoeken. Hopelijk had de uitgever een goede bron voor z’n kroniek gehad, en kon je als lezer op de gegevens vertrouwen. Het aantekenblokje vervolgens was makkelijk om snel even wat weg te schrijven, maar ook weer makkelijk uit te gummen was.

In welk opzicht is de iPad dan zo vernieuwend? Het ding is groter, zwaarder, meer kans op storing en defecten en je kunt er niet makkelijk mee bellen. Enig voordeel is dat informatie constant geupdate kan worden, in tegenstelling tot een jaarlijkse almanak. De Deventer Almanak verschijnt al meer dan vijfhonderd jaar: het oudst bewaarde exemplaar dateert uit omstreeks 1480. Een eerste Reys-wyzer verscheen al bij de Amsterdamse erven Stichter in 1749. Was Steve Jobs, oprichter van iPad producent Apple, dan zo origineel bezig? Ik ben benieuwd wie er uiteindelijk langer bekend blijft: Jan de Lange die tot diep in de twintigste eeuw in één naam met de Deventer Almanak werd genoemd, of Steve Jobs, die nu, na zijn overlijden, geldt als een van de grootste wereldverbeteraars van de eeuw.

sep 042011
 

Wanneer mensen praten over de geschiedenis van Oost-Nederland wordt die al snel afgedaan met een gedachte aan een armzalige boerenbevolking die met moeite genoeg middelen van bestaan kon vergaren en constant strijd moest voeren om huis en haard te beschermen. Chronologieën van landen en streken zijn vaak uitputtende lijsten van wederzijdse conflicten tussen stammen, krijgsheren, bisschoppen, legers, gewesten, Staatse en Spaanse zijde, Fransen en Kozakken, Nederlanders en Duitsers. Continue reading »

jul 082011
 

Net als alle andere leden werd ik door de Oudheidkamer uitgenodigd om op 14 mei aanwezig te zijn bij de excursie die richting het Münsterland werd georganiseerd. Het programma was weldadig te noemen! Een bezoek aan het Stift Langenhorst, de eeuwenoude kerk van Welbergen en een rondleiding door het Huis Welbergen maak je nou ook niet iedere dag mee. Continue reading »

jul 082011
 

In De Twentsche Courant Tubantia stond begin december een artikel over de Saasveldse midwinterhoornblazers. Zij waren het toen ‘wel een beetje zat.’ De Stichting Midwinterhoornblazen zou z’n werk niet doen. Deze overkoepelende Twentse stichting zou als doel moeten hebben het bewaken van de traditie en de kwaliteit van het midwinterhoornblazen. Continue reading »

jul 082011
 

Afgelopen zomer was ik in de gelukkige positie om een week in Londen te vertoeven. Als bewoner van het platteland heb ik eigenlijk het hele jaar vakantie. Het is goed toeven buitenaf. Maar, af en toe een week actief zijn is ook niet verkeerd. Jezelf zeven dagen lang storten in een van de grootste steden van Europa, de miljoenenstad Londen, zorgt voor een ware verrijking van jezelf. Continue reading »

jul 082011
 

Zoals in het vorige nummer van ’t Inschrien al te lezen was, dendert de spreekwoordelijke Canontrein door Overijssel. Met man en macht werken er tientallen gelegenheidscommissies aan zo’n veertig tot vijftig historische vensters om daarmee een chronologische, gestructureerde blik te werpen op de geschiedenis van een (voormalige) gemeente. Continue reading »

jul 082011
 

Het is altijd mooi wanneer er goede boeken over de Twentse geschiedenis verschijnen. Historici, amateur en professional, vorsen door in de archieven om reeds lang vergeten feiten boven water te krijgen. Nog steeds worden min of meer unieke stukken gevonden. Continue reading »

jul 082011
 

Twintig jaar terug was ik nog maar een broekie. Ik kon nog maar net lopen en kom me niet voorstellen dat de wereld groter was dan de coniferenhaag die onze tuin van de openbare weg scheidde. Toen ik een jaar of vier was ging ik met mijn moeder en grootmoeder naar de markt in Almelo, waar heerlijke chocoladerozijnen te krijgen waren. Continue reading »

jul 082011
 

Jaarlijks vindt op de eerste zondag van augustus de Deventer boekenmarkt plaats. Dit jaar werden er voor de eenentwintigste keer kilometers marktkramen uitgestald om de verwachte 125.000 bezoekers te laten grasduinen in de eindeloze rijen boeken en andere paperassen. Een waar walhalla voor de liefhebber van het Twentse boek. Continue reading »